Het loopt weer richting het einde van het jaar en de zogenaamde winterbloemen komen weer opbloeien. Dit zorgt er altijd voor dat ook in de grauwe winter er alsnog een beetje kleur in de natuur is. Zo heb je het sneeuwklokje, de sneeuwroem, winterviooltjes en de winterbes die het meest gezien en bekend zijn. Dit is helaas ook de periode waar de meeste mensen wat meer last krijgen van stemmingswisselingen of zelfs richting de depressieve klachten gaan. Niet alleen thuis, maar ook op de werkvloer kom je dit soort problemen tegen. Vaak omdat mensen het koud hebben, of zich alleen en eenzaam voelen. Op de werkvloer kan dit onder andere een beetje voorkomen worden door meer te gaan richten op de intervisiemethodes. De intervisie betekenis is een goed georganiseerd gesprek tussen zes tot acht professionals of vakgenoten waarbij een bepaalde casus van de werksituatie besproken zal worden.
Bij intervisie ga je dus samen met collega’s of vakgenoten proberen om te leren van problemen en vragen uit de dagelijkse werkpraktijk. Hierbij zullen deelnemers vraagstukken inbrengen in de vorm van een casus of eventueel een video-opname. Deze casussen worden dan stuk voor stuk besproken met de volledige groep, waarbij de inbrenger van de casus zal bepalen hoe lang en hoe diepgaand de besprekingen zullen duren. De anderen zullen dan meedenken en suggesties en feedback geven op het proces. Aan het eind van de intervisie zal de inbrenger vertellen wat hij heeft opgestoken van de intervisie en waar hij in het vervolg meer aandacht aan zal geven.
Wanneer gebruik je intervisie?
Intervisie kan gebruikt worden in aardig wat situaties. Een paar voorbeelden zijn het samenwerken aan vraagstukken uit de dagelijkse praktijk, het werken aan problemen die bepaalde deelnemers persoonlijk aangaan, het testen van de percepties van het probleem om vervolgens het probleem te kunnen verhelderen en onderzoeken en bij het verwerven van inzicht in het eigen handelen en het proberen te genereren van nieuwe alternatieven. Aangezien intervisie gebruikt kan worden voor het oplossen van een probleem dat door een deelnemer wordt ingebracht, zal de methode een grote bijdrage leveren aan het vergroten van het probleemoplossende vermogen van de verschillende deelnemers. De inbrenger zal namelijk de verschillende invalshoeken, ervaringen en deskundigheden gaan combineren om zo tot nieuwe inzichten, oplossingen en aanpakken te komen. Het intervisieproces levert ook een goede bijdrage aan het ontwikkelen van de reflectieve vaardigheden van de verschillende groepsleden. De inzichten en de denkprocessen die het voetstuk zijn van de gebeurtenissen in de dagelijkse werksituaties worden gezamenlijk bekeken en onderzocht om vervolgens expliciet gemaakt te worden. Hierdoor krijgen de verschillende deelnemers ook meer grip op hun eigen denkprocessen en leerprocessen welke vervolgens ervoor zullen zorgen dat toekomstige intervisie sessies nog beter zullen verlopen.
De werking van intervisie
De meest gebruikte aanpak van het gehele intervisie gebeuren is de zogenaamde incidentmethode. Bij deze intervisie methode zal een deelnemer van de groep een situatie (dit kan een ervaring zijn, maar ook een probleem of gebeurtenis) uit de werkpraktijk benoemen. Er zijn vervolgens twee manieren om de incidentmethode toe te passen. Dit hangt er vanaf welk doel je voor jezelf hebt. Wil je namelijk een ingebracht probleem oplossen? Of wil je juist meer inzicht krijgen in de manieren hoe jij handelt en problemen kan oplossen om zo vervolgens nieuwe alternatieven te kunnen bedenken voor volgende keren dat dit voor zou komen. Beide varianten hebben daarom ook een eigen aanpak, zorg er dus voor dat je een duidelijk doel voor jezelf hebt bij de intervisie als je de incidentmethode wil gebruiken. Een tweede mogelijkheid om met intervisie te gaan werken is de Video Interactie Analyse. Bij video interactie analyse wordt het dagelijkse gedrag in de verschillende werksituaties besproken op basis van gemaakte video-opnames. Hierbij zullen dus voorbeelden worden gebruikt uit de echte werkomgeving en zal op die manier gediscussieerd worden over de aanpak en hoe het beter zou kunnen. Een nadeel van deze methode, is dat wanneer je geen ervaring zou hebben met deze methode, je er professionele begeleiding bij nodig zult hebben aangezien het gaat om videobeelden van echt gebeurde situaties.
Om dit alles in werking te zetten zijn er een aantal belangrijke punten waaraan voldaan moet worden. Als eerste heb je een groep nodig van rond de zeven personen en een begeleider die het leer- en communicatieproces van de verschillende deelnemers faciliteert. Ook is vrijwillige deelname belangrijk, en moet duidelijk zijn wat de doelen en methodiek is. Een goede richtlijn is om af te spreken dat wat in de groep besproken wordt ook in de groep blijft. Elke groep zal dan ook zelf zijn regels vastleggen met waar zij zich het prettigst bij voelen.
